فیزیک: تابع موج – superposition – وبلاگ Dietrich (Strato)

مکانیک کوانتوم دوست دارد از نمایش به اصطلاح نمایی برای اعداد مختلط استفاده کند:

( displaystyle z = {r} cdot e ^ {i cdot phi} )

بنابراین می توان عدد مختلط را بردار طول مشخص (r) با زاویه چرخش (Φ) تصور كرد.

ویژگی جالب توابع موج این است كه یك حالت می تواند از چندین حالت ساده تشكیل شود. اگر حالت ها با "منحصر به فرد" یا "متصل شوند" (به عنوان مثال مسیرهای جایگزین) ، توابع موج به اصطلاح اضافه می شوند (اصطلاحاً superposition ، همچنین superposition نامیده می شود). توالی) ، توابع موج چند برابر هستند.

احتمال ماندن با مقدار مربع تابع موج داده می شود (به 1 نسبت به همه 1 نرمال می شود). در صورت لزوم ، مربع طول بردار پس از یک superposition گرفته می شود …

یک مثال بسیار ساده از توابع موج و superposition بازتاب جزئی است.

نمونه اصلی مربوط به ارنست شرودینگر است ( 1887-1961) معادله مکانیک کوانتوم. در قالب یک معادله دیفرانسیل جزئی ، تغییر در وضعیت مکانیکی کوانتوم یک سیستم غیر نسبی گرایی را در طول زمان توصیف می کند:

(i cdot hbar cdot dot { Psi} = کلاه {H} Psi )

با عملگر مرموز اپراتور همیلتون ( hat {H} ).

علامت گذاری Diriac

برای مقابله با این عملکرد موج کمی "بهتر" Jean Paul Diriac (1902-1984) علامت گذاری Diriac را به نام او اختراع كرد كه در آن یك به اصطلاح بردارهای سینه بند و بردارهای كت دارد. با هم کلمه Braket را می دهد.

اینگونه نوشته شده است:

• بردار سوتین: <v |
• بردار Ket: | w>
• با هم نوشته شده است: